سیاهی

من از تاریکی مهتاب میــــــــــــــــــــترسم
از آن تنهائی ی بیتاب میــــــــــــــــــترسم
من از همـــــــــــــــــنوائی های بـَرّ و گرگ
نه از آن مهربانی های بی در باب میــترسم
از آن ابر سیاه، پرواز نا معـــــــــــــــــــــلوم
نفس در قهر قلب کوچک خفاش میترسم
سیاهی نصف سیب زنده گانی یم شده اما
من از آن دانه های داخل این راز میترسم
پَر پرواز باید تا پرید از این ســــــیاهی ها
من از آن پَر پرواز سیاه زاغ میـــــــــــترسم

1392/10/25